باید تابوهای نخ نما را دور بریزیم، وقت آن رسیده تا صنعت ساختمان متولی داشته باشد

یعنی شما عواملی غیر از منافع و سود رو دلیل گرانی مسکن می دانید؟

صد البته چنین است. من به شما می گویم که نفع هیچ تولید کننده ای در گرانی کالا نیست. هیچ تولید کننده ای از گرانی سود نمی برد. اتفاقا تولید کننده قربانی گرانی است؟ چون هرچه قیمت کالا افزایش یابد تولید کننده با مشکلات بیشتری مواجه است تا مصرف کننده. مثلا اگر قیمت میوه افزایش پیدا کند شما باید بهایی بیشتر برای یک کیلو میوه پرداخت کنید، اما تولید کننده که در اینجا می شود باغدار باید هزینه بالاتری برای کود، سموم، کارگر و حمل و نقل و بسته بندی و غیره بپردازد. حالا این مثال را در یک صنعت بزرگی مثل صنعت ساختمان پیاده کنید. 

پس اگرسود سازنده در این افزایش قیمت نیست چرا قیمت مسکن در ایران سرسام آور است؟

چون هزینه های عوارض دولتی در ایران سرسام آور است. قیمت تابعی است از اقتصاد بازار. وقتی شمای سازنده برای دریافت یک مجوز ساخت باید مدتها در انتظار بماند و در طول این مدت تمام اجناس در حال رشد قیمت هستند و پس از مدتها اگر شما مجوز هم دریافت کردید، باید هزینه گزافی برای آن پرداخت کنید و تازه رسیدید به ابتدای کار، یعنی اجازه ساخت! پس از آن برای دریافت مجور گاز، برق، آب و…. باید هفت خوان رستم را با پرداخت هزینه های کلان طی کنید و در تمام این مدت هم قیمتها بر اساس تورم در حال رشد هستند. مثلا قیمت زمین که افزایش آن خارج از کنترل سازنده است و تاثیر زیادی در قیمت تمام شده دارد. همینطور قیمت فولاد، سیمان، میلگرد و متغیرهای فراوان در قیمت مسکن. پس چگونه می توان انتظار مسکن ارزان قیمت داشت. دولت برای ارزانی مسکن باید از دیون دولتی و یا دست کم از بخشی از آن چشم پوشی کند و شهرداری ها روند صدور مجوز و هزینه آن را کاهش دهند.

درباره نهضت ملی مسکن هم نکات مشابهی داشتید و اعلام آمادگی برای همکاری با دولت کردید؟

دقیقا همینطوراست. ما آمادگی داریم تا در نهضت ملی مسکن با ساخت مسکن اجتماعی برای اقشار کم برخوردار در کنار دولت باشیم و برای این همکاری نه وام می خواهیم و نه زمین رایگان. تنها خواسته ما این است که دولت به معنای عام آن اعم از دولت، شهرداری ها و همه نهادها و دستگاه های مسئول از صدور مجوز ها گرفته تا سایر عوارض دولتی راه را هموار کنند. نمی شود سازنده خارجی را با ارج و احترام آورد و همه امکانات را برایش فراهم کرد و مجوز ها را پیش رویش گذاشت،  بعد دست و پای سازنده داخلی را بست و انتظار رقابت داشت. سئوال من از مسئولینی که صحبت از سازنده چینی می کنند این است که آیا سازنده چینی را به ایران می‌آورید و بعد به سازنده چینی می گویید خوب حالا بدو برو مجوز ساخت بگیر، حالا بدو برو مجوز برای کنتور آب و برق و غیره بگیر. قطعا اینگونه نیست. همه چیز را برایش فراهم می کنند و می گویند لطف کن و بساز. من قاطع متعهد می شوم در چنین شرایطی ما سازندگان داخلی بهتر و توانا تریم.

بر می گردم به سئوال اولم، و وجود نهادهای متولی دیگر مثل سازمان نظام مهندسی، آیا تعدد، تداخل نمی آورد؟

کاش اسم نمی آوردید و من راحت تر پاسخ می دادم. اما از خود شما که تخصص این حوزه را دارید می پرسم. آیا سازمان نظام مهندسی شان صنفی دارد؟ بی تردید خیر. اگر غیر از این است شما می توانید تصحیح کنید. سازمان نظام مهندسی به هیچ وجه شان و جایگاه صنفی ندارد بلکه وظیفع رتبه بندی مهندسی و نظارت دارد که همان کار را هم به درستی انجام نداده است. اگر سازمان نظام مهندسی وظایف خود را به دقت و با درستی انجام می داد، اگر دچار رخوت و از کار افتادگی نمی شد نباید در پایتخت کشور به این تعداد ساختمان بلند مرتبه ناایمن می داشتیم. مسئول این بحران و بی برنامگی سازمان نظام مهندسی است که از اصل وظایف خود دور شده است. انتقاد را نمی پذیرد و در تلاش است تا بجای پاسخگویی و بحث کار شناسی منتقد خود را حذف کند. متاسفانه این سازمان از وظایف اصلی خود بازمانده است و اگر همان ها را به درستی انجام دهد کافی است.